جهانی شدن که نتیجه مستقیم استقرار نظم نوین جهانی متعاقب جنگ جهانی دوم است، تحولی عمیق در حاکمیت‌های دولتی ایجاد نمود و آن‌ها را از حالت اطلاق خود که میراث نظم و ستفالیایی است خارج نمود ک دولت‌ها را بر آن داشت که جهت بهره‌مندی از مزایای روابط بین المللی، موارد و مصادیق مختلفی از حاکمیت های ملی خود را به نظام بین المللی مبتنی بر صلح و امنیت جهانی احاله دهند و نظم جدیدی در نظام بین المللی ایجاد نمایند که اصطلاحاً بدان نظم پسا و ستفالیایی اطلاق می‌گردد. احاله مذکور همراه با منطق امنیتی نظام بین المللی، مقوله تخلفات بین المللی دولت‌ها و لزوم اعمال مجازات علیه دولت‌های ناقض موازین بین المللی را در راستای تامین و حفظ صلح و امنیت بین المللی پیش کشیده و جایی برای اصل مصونیت دولت‌ها در جامعه جهانی باقی نگذاشته است. یکی از مصادیق مجازات‌های بین المللی عبارتست از اعمال تحریم اقتصادی که وضعیت و توسعه اقتصادی دولت‌های مختلف را هدف قرار داده و از این لحاظ، به دنبال همسو نمودن دولت‌های مذکور با نظم نوین جهانی و رعایت موازین بین المللی است.