اصل حاکمیت اراده یک اصل مهم فلسفی است که از قرن‌ها پیش ‌موردتوجه حقوقدانان بوده و مبنای نظریۀ تعهدات به‌شمار می‌آمده است. فلاسفۀ قرن هجدهم اراده را منبع هر حق و تکلیفی می‌دانستند و معتقد بودند که ارادۀ افراد در مورد قراردادها، منبع مستقیم حق و تکلیف و در مورد قانون منبع غیرمستقیم است. فلاسفۀ قرن هجدهم نه‌تنها ارادۀ فرد را منبع هر حق و تکلیفی می‌دانستند، بلکه برای آن ارزش اخلاقی نیز قائل بودند، چون افراد مساوی و آزادند، قراردادهایی که آزادانه منقعد می‌کنند ضرورتاً منصفانه و عادلانه است و هر مانعی که در راه اجرای ارادۀ افراد ‌به‌وسیلۀ قانون‌گذار به‌وجود می‌آید، غیرعادلانه خواهد بود